Gdy dowiadujesz się, że na świat przyjdzie dziecko, ta wiadomość potrafi zelektryzować i przewrócić całe życie do góry nogami. To ogromna zmiana dla wszystkich, także dla Twojego pupila. Jak przygotować psa na dziecko? Dowiesz się z niniejszego artykułu! Pies i dziecko mogą zostać najlepszymi przyjaciółmi. Pies będzie jego towarzyszem zabaw, powiernikiem, przyjacielem, fanem i obrońcą. To wszystko jest możliwe, nawet pies i noworodek mogą tworzyć już bardzo zgrany – a przynajmniej zaprzyjaźniony – duet. Jednak najpierw musisz psa na ten moment przygotować. To też wielka zmiana w jego życiu, a twoim zadaniem jest zadbać o to, by pupil nie odebrał tego negatywnie. Jak przygotować psa na dziecko? Przede wszystkim uświadom sobie jedno – pies nie jest zagrożeniem dla Twojego dziecka. Mylą się ci, którzy wychodzą z założenia, że musisz wybrać między dzieckiem a psem, czyli pozbyć się psa. Nie pozbywa się jednego członka rodziny, bo pojawia się następny. Twój pies jest członkiem rodziny, uważa Cię za członka własnego stada i jak w dobrym stadzie, jest w stanie przyjąć Twoje dziecko i otoczyć go miłością i ochroną. Jak zatem przygotować psa na dziecko? Przede wszystkim powoli. Nie wychodź z założenia, że pies wszystko zrozumie i samo spojrzenie na dziecko magicznie sprawi, że pies będzie w nim zakochany na śmierć i życie. Oczywiście, takie sytuacje też się zdarzają – wszystko zależy od konkretnego psa. Jednak, zamiast zgadywać i zakładać pewne rzeczy, lepiej jest przeprowadzić sumienną analizę już na samym początku ciąży. Przyjrzyj się relacji między Tobą a Twoim psem. Czy pupil słucha Cię, reaguje na komendy, potrafi chodzić na smyczy? Nie chodzi o takie banalne rzeczy jak jedzenie. Ważne jest też to, czy śpi z Tobą w łóżku. Te wszystkie rzeczy mogą wydawać Ci się nieistotne, ale nabiorą znaczenia, gdy dziecko przyjdzie na świat. Pies a noworodek Niemowlę i pies mogą zostać przyjaciółmi. Gdy dziecko już przyjdzie na świat, Twój pies będzie miał okazję poznać najmłodszego, najnowszego członka stada. Psy to zwierzęta bardzo społeczne, dlatego nie mają problemów z przynależnością do stada, jeśli stado ich akceptuje, kocha i otacza opieką. Gdy spodziewasz się dziecka, zastanów się, czy pies jest na nie gotowy? Czy poradzi sobie z hałasami, także w środku nocy, czy nie bywa zazdrosny o innych członków rodziny i czy jest pewny swojego miejsca w rodzinie? Sporo problemów z zazdrością u psów bierze się bowiem z tego, że nie czują się zbyt pewnie w rodzinie i czują, że muszą walczyć o uwagę. Z drugiej jednak strony, jeśli pies przyzwyczaił się, że wszystko kręci się wokół niego i to on jest najważniejszym mieszkańcem, także źle zniesie zmianę tego układu. Zwłaszcza jeśli nadejdzie ona z dnia na dzień. Dla Ciebie pojawienie się dziecka na świecie będzie oznaczało, że jest on w tej chwili najważniejszym członkiem rodziny i jego potrzeby muszą być zaspokojone w pierwszej kolejności. Pies może tego nie zrozumieć. Twoją rolą, jako opiekuna, jest przygotować go na spotkanie z dzieckiem. Zazdrosny pies a noworodek to kiepskie połączenie. Pod żadnym pozorem jednak nie krzycz na psa, nie zrozumie, dlaczego się złościsz. Musisz sprawić, by pies nadal czuł się ważnym i kochanym członkiem waszej rodziny. Jak przygotować psa na noworodka – 7 wskazówek Jak przygotować psa na dziecko? Tak naprawdę wszystko zależy od psa. Niektóre potrzebują niewiele pracy, by być przygotowanym na to zdarzenie, podczas gdy innym trzeba poświęcić naprawdę wiele czasu i uwagi. Cierpliwość jednak się opłaci. Chcesz wiedzieć jak przygotować psa na noworodka? Poniżej znajdziesz siedem wskazówek. Oducz warczenia przy misce To nie jest dobry znak, gdy pies warczy przy misce. Zwłaszcza gdy nie próbuje odstraszyć wyłącznie obcych, ale też Ciebie. Na szczęście bronienie jedzenia przez psa to coś, czego można oduczyć. Zajmij się tym jak najszybciej. Naucz chodzenia na smyczy Nawet jeśli teraz nie do końca przeszkadza Ci to, że Twój pies nie bardzo potrafi chodzić na smyczy, gdy dziecko pojawi się na świecie, zacznie Ci to przeszkadzać. Kup szelki, które mogą zostać zapięte z przodu, jak specjalne Trixie Easy Walk wyposażone w kółeczko przeznaczone do przypięcia smyczy. Wprowadź prostą w swojej istocie zasadę, że gdy pies ciągnie – Ty nie idziesz! Możesz też w takiej sytuacji zmienić kierunek spaceru. Pamiętaj, że to Ty odpowiadasz za wybór trasy, a nie on. Zostaw mu na początku swobodę chodzenia na luźnej smyczy, niech sobie powęszy, zbierze wszelkie wiadomości i załatwi swoje potrzeby. Ważna jest też przychodzenie na zawołanie. Ucz komend Twój pies powinien znać podstawowe komendy, by współpraca na linii pies a noworodek odbywała się prawidłowo. Musi wiedzieć, kiedy jest czas na zabawę, a kiedy czas, by wrócić na swoje legowisko i nie przeszkadzać. Nauka podstawowych komend bardzo ułatwi wasze wspólne życie – Twoje, psa i dziecka. Jeśli nie bardzo wiesz, jak nauczyć psa komend, zawsze możesz udać się do doświadczonego psiego trenera. Sprawdź również: Jak nauczyć psa komendy „na miejsce”? Przyzwyczaj do hałasów Niemowlęta płaczą, w ten sposób komunikują swoje potrzeby. Twój pies na jakiś czas może zapomnieć o ciszy. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Przede wszystkim zacznij go przyzwyczajać do płaczu niemowlęcia. Pomocne mogą okazać się nagrania z serwisu Youtube. Najpierw włączaj je cicho, a na czas słuchania – daj psu do gryzienia ulubioną zabawkę lub smakołyk, za którym przepada – na przykład przysmak z mięsa kaczki Woolf. Kiedy zauważysz, że nie reaguje na puszczane dźwięki – zacznij włączać nagrania coraz głośniej. Nagradzaj psa za spokój i ciche słuchanie. To proste ćwiczenia, ale właśnie dzięki nim, Twój pies w przyszłości zachowa spokój, kiedy Twój maluch zacznie płakać. Nie zmieniaj podejścia do psa Pojawienie się na świecie dziecka sprawi, że do góry nogami wywróci się nie tylko Twoje życie. Spotka to też Twojego psa. Dlatego tak ważne jest to, by nie dać psu odczuć, że to zmiana na gorsze. Nie traktuj go jak intruza, nie odganiaj, nie krzycz i nie wyładowuj swojej złości. Początki z noworodkiem w domu są bardzo ciężkie. Możesz być zmęczony, masz prawo czuć wiele emocji, często skrajnych i niezrozumiałych. Jednak Twój pies nie jest temu winien. Jeśli jednak uzna, że pojawienie się na świecie dziecka sprawiło, że przestałeś darzyć go miłością, za całą sytuację obwini nie Ciebie, tylko Twojego malucha. Życie z zazdrosnym psem może być bardzo uciążliwe. Pamiętaj, że wiele w Twoim życiu się zmieniło wraz z przyjściem na świat dziecka. Jedno jednak pozostało niezmienne. Twój pies Cię potrzebuje. A skoro Cię potrzebuje, musisz otoczyć go należytą opieką. Najlepiej starać się utrzymywać stały rytm dnia. Pory spacerów, karmienia i zabawy powinny pozostać niezmienne lub dopasowane do nowych potrzeb. Jeśli jednak zmienisz te godziny, pamiętaj, by przyzwyczajać psa powoli. Zawsze miej na uwadze też, że czas jest najlepszym doradcą. Jeśli nie czujesz się na siłach na spacery i treningi z psem – pomyśl o pomocy. Poproś innych członków rodziny, przyjaciół lub skorzystaj z usług profesjonalnego petsittera. Jeśli zachowasz zwyczajowy rytm dnia, Twój pies lepiej zniesie zachodzące zmiany. Pozwól psu towarzyszyć Ci przy opiece nad noworodkiem Nie da się ukryć – psy są zarówno ciekawskie, jak i towarzyskie. Kiedy już wrócisz ze szpitala z noworodkiem na ręku, pozwól czworonogowi powąchać malucha. Psy w ten sposób najlepiej poznają świat i witają się z innymi. Zachowaj spokój, bo emocje, które Ci towarzyszą, szybko przejdą zarówno na dziecko, jak i na psa. Przemawiaj do nich spokojnie i nagradzaj słownie czworonoga za pozytywne nastawienie. Ponadto warto zdawać sobie sprawę z tego, że Twój pies będzie chciał uczestniczyć w życiu tego ludzkiego szczeniaka i być dla niego prawdziwym oparciem. Bo właśnie tak będzie traktował noworodka – jak ludzkiego szczeniaka. Psy jako zwierzęta stadne, mają silnie zakodowaną potrzebę opieki nad szczeniakami. Mają też do nich odpowiednio dużo cierpliwości. O wiele więcej niż mają dla dorosłych członków stada. Nie zmuszaj go do kontaktów Jeśli Twój pies obawia się kontaktu z dzieckiem, podchodzi do niego nieufnie i stara się na dziecko nie zwracać uwagi – nie karz go za to. Nie krzycz, nie wyrażaj negatywnych emocji. Przede wszystkim też nie zmuszaj psa do kontaktów z dzieckiem. W pewnym momencie psiak sam uzna, że pora poznać tego nowego interesującego członka stada. Wtedy sam będzie czynił pierwsze podchody. Możesz go za to zachowanie nagradzać, możesz go też zachęcać do kontaktu. Pamiętaj jednak, by wszystko robić powoli i metodą małych kroków. Nawet jeśli Twój pies nie zakocha się w Twoim dziecku od pierwszego wejrzenia, tylko będzie potrzebował na to nieco więcej czasu, nie znaczy to, że nie mogą zostać w przyszłości najlepszymi przyjaciółmi. Psy są różne. Różnie reagują na zmiany, mają różny poziom wrażliwości. Niektóre od razu pokochają dziecko i będą traktować je jak własne szczenię, inne muszą oswoić się z tą sytuacją. Jeśli chcesz przyspieszyć ten proces, to zawsze możesz zgłosić się po pomoc do behawiorysty. To specjalista, który zajmuje się psim zachowaniem. Nie tylko pozwoli Ci zrozumieć, dlaczego Twój pies zachowuje się w określony sposób, ale tez pomoże wyeliminować niewskazane zachowania i poprawić jakość życia, zarówno Twojego, jak i Twojego psa. Nie wahaj się prosić o pomoc w takiej sytuacji – Twój pies też może potrzebować fachowej pomocy, by oswoić się z nową i dziwną dla siebie sytuacją. Przeczytaj także: Psi behawiorysta kontra psi psycholog – w jaki sposób mogą pomóc psu? Teraz już wiesz, jak przygotować psa na dziecko jak przygotować psa do dziecka? Przede wszystkim powoli. Niektóre psy potrzebują na to więcej czasu. A metoda małych kroczków jest dużo lepsza niż gwałtowna rewolucja. Okres ciąży to czas dla Ciebie, by przygotować się na przyjście na świat dziecka. To też czas na to, by przygotować na to Twojego psa. Zapoznawaj go z nową sytuacją – ucz komend, oducz niepożądanych zachowań czy powoli przyzwyczajaj do odgłosów płaczu dziecka. Przede wszystkim – nie zmieniaj swojego nastawienia do psa. Nie martw się też. Psy to stworzenia z natury stadne i takie z tendencją do opiekowania się szczeniakami. Dla Twojego psa dziecko będzie po prostu ludzkim szczeniakiem. Jeśli się postarasz i dasz mu wystarczająco miłości i czasu do przyzwyczajenia się do nowej sytuacji, to z pewnością zostaną najlepszymi przyjaciółmi. Zapraszamy Cię do sklepu Apetete, w którym znajdziesz wszystkie niezbędne produkty dla swojego psa!
Zobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Jak oswoić psa ? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1929) Szkoła - zapytaj eksperta
Po jakimś czasie pogłaszcz psa aby wiedział, że w tym miejscu będzie się czuł bezpiecznie. Poem pobaw się z nim jego zabawką. Pamiętaj, aby nie zmieniać zabawek co kilka dni. Pies nie będzie wtedy wiedział czym się bawić. Najlepiej gdyby miał 1-3 zabawek.
Jak oswoić psa przed przybyciem noworodkaPowiększenie rodziny to wielkie wydarzenie, również dla Twojego pupila. Nagle będzie musiał się z kimś dzielić Twoją uwagą! Do tego pojawią się zakazy, których wcześniej nie było. Będą one dla psiaka niezrozumiałe, no bo jak to tak nagle tyle zmian?! Szybko zorientuje się więc, że to wina „nowego” i zacznie go traktować jak intruza. Trzeba Read more admin Blog
Jak zaprzyjaźnić się z adoptowanym psem? 4 sztuczki, aby nawiązać więź z adoptowanym psem. Dawaj i bierz gry. Podczas nawiązywania więzi z adoptowanym psem ważne jest, aby zidentyfikować i rozwiązać wszelkie reaktywne zabawki lub pokarmy, a także zapobiegać takim problemom, grając w gry dawania i brania.
Jak oswoić psa z obcinaniem pazurów? Przyzwyczajaj psa do cążek czy gilotynki wieczorami, kiedy jest już trochę zmęczony (ale w dobrym nastroju) lub zaraz po spacerze. Nie rób niczego na siłę, bo możesz niechcący wystraszyć psa. Przyzwyczajanie do dotyku rozpocznij od przedramion lub nadgarstka.Najlepsza odpowiedź Siedź parę metrów od niego z jakieś 2-3 godz dawaj mu jeść pokarz że mu nic nie zrobisz a potem jak się już oswoi z twoją osobą a może to trwać miesiąc albo tydzień zależy od psa spróbuj go pogłaskać zrób mu jakieś posłanie aby czuł się bezpiecznie potem możesz spróbować założyć mu szelki ale to też może potrwać tak samo jak próba pogłaskania tego mieć cierpliwość i się nie denerwować bo pies to wyczuje. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 10:55 spróbuj usiąść w tym samym pokoju i spokojnym głosem mówić do psa wyciągnij ręke tylko nie za wysoko i trzymaj aż pies się oswoi i podejdzie dobrze by było żebyś miał jakiś smaczny kąsek w ręce żeby zachęcić psa do podejścia. Jak podejdzie to poczekaj aż weźmie smakołyk i pochwal go tylko nie za głośnym głosem:)i próbuj tak parę razy dziennie przez jakiś czas az piesek się oswoi... Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Kiedy i jak przyzwyczajać psa do rozłąki? Na te oraz inne pytania postaram się odpowiedzieć w tym poście. Spis treści. Czy lepiej wybrać się na urlop z psem, czy bez psa? Kiedy zacząć przygotowania do rozłąki? Jak przygotować psa do hotelu opieki przyjaciół, rodziny lub petsittera? Jak sprawdzić, czy pies jest gotowy na wyjazd
Spis treści:1. Co zrobić, aby nowa znajomość dobrze rokowała na przyszłość?2. Czas „docierania się” Przede wszystkim pierwsze spotkanie powinno odbyć się na neutralnym gruncie. Trudno oczekiwać od pupila, by ten bez cienia buntu pozwolił obcemu postawić łapę na jego terytorium. Najbezpieczniej podjąć próbę oswajania przy współudziale pomocnika. Wybierzmy miejsce, gdzie psy będą mogły przekierować swoją uwagę na węszenie, znaczenie – tam, gdzie są kępy traw, krzaki, idealnie sprawdzi się duża łąka. Ustawiamy się kilkanaście, kilkadziesiąt kroków od siebie i ruszamy, spacerując w jednym kierunku, równolegle do siebie. Gdy psy będą spokojne, pozwólmy im się zbliżać. Gdy będą już w bezpośrednim kontakcie, starajmy się ich nie ograniczać smyczą. Jeżeli jeden jest natrętny – zatrzymajmy go delikatnie ograniczając swobodę smyczą. Pomoże to drugiemu psu poczuć się pewniej, a „natręta” wyhamować. W razie jakichkolwiek wątpliwości, załóżmy psom kagańce. Mamy szczęście, gdy po obwąchaniu merdają ogonkami i chcą się bawić. To znak, że możemy im pozwolić poznać się lepiej, np. puszczając je razem na wybiegu. Ważne jednak, by nie dawać im w tym momencie ulubionych piszczałek czy sznurka, bo może się okazać, że niechętnie się dzielą zabawką z nowym i jatka gotowa. Na wspólne, szalone harce, pogonie za piłką i dozgonną przyjaźń przyjdzie czas. Co zrobić, aby nowa znajomość dobrze rokowała na przyszłość? Jeżeli psy mają się widywać nie tylko w parku, ale również w domu, to musimy pamiętać, że obecność nawet najlepszego kumpla w pobliżu legowiska może już nie być tak mile widziana. Po wspólnym spacerze próbujemy wprowadzić oba psiaki równocześnie do mieszkania i obserwujemy ich reakcje. Na ten czas warto pochować ulubione zabawki pupila czy miski, by ten nie zaczął bronić swego mienia. Co ważne, nie pozwalamy sobie na nadmierne czułości i zachwyty względem gościa. „Zazdrosny” pupil może zacząć walczyć o Twoje względy i tym samym zakończy się psia przyjaźń. Czas „docierania się” Jeśli drugi psiak ma być nowym rezydentem w naszym domu, to pierwsze miesiące wspólnego mieszkania należy traktować jako czas „docierania się”. Zachowanie psów może być w tym okresie bardzo różne: od wspólnego spania na kocu po krwawą walkę o zabawki czy karmę. Pamiętajmy, że to my jesteśmy przewodnikami i opiekunami swoich psów. Dlatego to my jesteśmy odpowiedzialni za ich komfort i bezpieczeństwo. Konsekwentnie ustalmy zasady tak, aby oba psy czuły się dobrze i bezpiecznie w swoim towarzystwie. Na przykład, jeżeli wiemy, że rywalizują o pieszczoty – nauczymy komendy „zostań” i stopniowo trenujmy głaskanie jednego, podczas gdy drugi czeka. Potem zamieńmy psy rolami. W ten sposób wyznaczajmy psom granice, nie dopuszczając do konfliktów. Gdy przyjmujemy szczenię, wtedy stan docierania się może się nieco przedłużać, gdyż charakter pupila będzie się zmieniał wraz z jego dojrzewaniem. Twoim zadaniem jest to kontrolować i zapewnić w tym czasie obu psom bezpieczeństwo oraz przede wszystkim nie przyczyniać się do powstawania ewentualnych konfliktów. Dwa psy w domu to zarówno dwa razy więcej miłości, ale i problematycznych sytuacji, które niestety najczęściej prowokuje człowiek. Nie zmuszaj ich do przyjaźni, wspólnych zabaw bądź jedzenia. Nie okazuj żadnemu więcej uwagi. Od obu psów wymagaj tyle samo — to, że nowy pupil jest uroczym szczeniakiem czy biedulką po przejściach, nie znaczy, że można przymknąć oko na jego wchodzenie na kanapę pomimo zakazu. Równe traktowanie to klucz do sukcesu. Jeżeli psy są sobie niechętne od samego początku, to musimy przerwać próbę zapoznania. Nic na siłę. Możemy robić kolejne podejścia co parę dni w innym miejscu – niestety, nie jest powiedziane, że którekolwiek zakończy się sukcesem i musimy mieć tego świadomość.
Pierwsze dni z noworodkiem bywają trudne dla początkujących rodziców, którzy są pełni obaw o to, czy sprostają zadaniu. Warto zaufać spokojnie obserwować dziecka, a z czasem nowa codzienność stanie się bardziej zrozumiała i jasna. Oto podstawowe zasady opieki nad noworodkiem i zalecenia dotyczące pielęgnacji w okresie noworodkowym. Dzięki nim przetrwanie pierwszych tygodniPo pierwsze bardzo pomocne może być przyzwyczajenie psa do spokojnego odpoczynku w oddaleniu od właściciela. Zacisznym miejsce relaksu dla psa może być kennel klatka (do niej także trzeba psa przyzwyczaić). Będzie to miejsce, do którego dziecko nie będzie mieć dostępu i nikt nie będzie psu od tego, czy korzystamy z kennel klatki czy nie, powinniśmy nauczyć psa, że właściciel nie zawsze jest dla niego dostępny i że może to mieć dla psa pozytywne konsekwencje. Uczymy tego na przykład poprzez wprowadzenie określonej komendy i wychodzenie do innego pomieszczenia, w tym czasie zostawiamy psu ulubione gryzaki lub miskę z jedzeniem. Po tej komendzie, nawet jeśli nie wychodzimy z pokoju, uczymy psa, że nie zwracamy na niego wtedy uwagi. Może to być pomocne później, gdy będziemy musieli zająć się dzieckiem. Ważne jest też nauczenie psa odsyłania na miejsce i komendy „nie”, przerywającej dane zachowanie. W nauce tych nowych umiejętności może nam pomóc szkoleniowiec lub pojawi się dziecko, pomyślmy nad zapewnieniem i dziecku i psu osobnej przestrzeni. Małe dziecko nie powinno mieć dostępu do legowiska, misek i zabawek psa. Również psu nie powinniśmy pozwalać na zabawę zabawkami należącymi do dziecka. Pozwoli to uniknąć ewentualnych konfliktów pomiędzy psem i dzieckiem o zabawki. Nigdy nie należy zabierać psu zabawek i dawać ich dziecku (jeśli są to zabawki dziecka, lepiej je najpierw umyć i schować). Źródło: Bardzo ważne jest, by pojawienie się dziecka nie skojarzyło się psu z utratą uwagi właścicieli, mniejszą ilością spacerów i nagłym ograniczeniem praw w domu. Dlatego wszelkie restrykcje (na przykład niewchodzenie do jednego z pokoi) wprowadzamy jak najwcześniej, jeszcze zanim dziecko się urodzi. W okresie gdy dziecko wymaga największej opieki, można skorzystać z pomocy petsittera, który wyprowadzi psa na długi spacer. Największe problemy z zaakceptowaniem nowego domownika mają psy, których poziom zaspokojenia potrzeb został gwałtownie przy tej okazji pojawi się już dziecko, pozwólmy psu je obejrzeć i nagradzajmy za spokojne zachowanie, nie wykonujmy gwałtownych ruchów, nie krzyczmy, nie piszczmy. Do spotkania psa z dzieckiem powinno dojść w spokojnej atmosferze, nie w towarzystwie zbyt wielu odpowiednim przygotowaniu mieszkania, rodziny i psa pojawienie się małego domownika powinno odbyć się bez większych się w takiej sytuacji? Może macie inne dobre pomysły na to, jak oszczędzić dziecku, psu i sobie nieprzyjemności? Podzielcie się swoimi GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;)
Jeśli w domu pojawia się dziecko, najczęściej rodzice zadają sobie pytanie: „czy pies jest bezpieczny dla dziecka” i „w jaki sposób zapoznać psa z dzieckiem, żeby nie było problemów”? Niekiedy pies trafia do rodziny, która już ma dziecko. Wtedy pytanie „jak ustalić relacje pomiędzy dzieckiem i psem” jest równie ważne. Jakikolwiek przejaw niezadowolenia ze strony psa jest traktowany przez rodziców jako zagrożenie, inni znowu pozwalając dziecku bawić się z psem bez kontroli, uważając, że łagodny pies pozwoli dziecku na wszystko. O czym warto pamiętać w relacjach dziecko – pies? Czy Twój pies jest bezpieczny dla dziecka? Odpowiedz na kilka pytań, aby ustalić, czy Twój pies jest bezpieczny dla Twojego dziecka. Jedzenie czy pies pozwala podejść do niego gdy je? Czy możesz pogłaskać psa, gdy je? Czy możesz zabrać psu kość? Czy pies umie delikatnie brać smakołyki? Czy pies zna komendę „ZOSTAW”? Jedzenie jest bardzo ważnym „zasobem” dla psa. Może się zdarzyć, że dziecko będzie próbowało podejść do miski psa, sprawdzić co w niej jest, zabrać mu coś, co trzyma w pysku. Dlatego jeśli Twój pies ma problem z „bronieniem miski” musisz albo całkowicie kontrolować sytuację podczas gdy pies je, albo karmić psa tylko z ręki (za pracę!) albo odwrażliwić psa na obecność innych osób przy misce. Zabawa Czy bawisz się z Twoim psem? Czy pies jest delikatny w zabawie? Czy pies broni zabawki? Czy możesz zabrać psu zabawkę? Czy pies ignoruje zabawki leżące na podłodze, do których się zbliżasz? Zabawki mogą być potencjalnie źródłem konfliktu pomiędzy dzieckiem i psem. Jeśli dziecko zabiera psu zabawkę, lub usiłuje odebrać swoją zabawkę, którą zabrał pies, albo jeśli na podłodze leżą porozrzucane zabawki, które pies może uznać za „swoje”. Warto nauczyć psa, że wszystkie zabawki należą do właściciela, że najlepsza zabawa polega na wspólnej zabawie z właścicielem i że oddanie właścicielowi zabawki jest znacznie korzystniejsze niż jej posiadanie i bronienie. Kontakt fizyczny Czy pies pozwala się głaskać po całym ciele? Czy pies pozwala sobie zajrzeć do uszu i do pyska? Czy trzymanie psa za ogon lub łapy nie powoduje agresji? Czy pies nie zachowuje się agresywnie podczas czynności higienicznych, np. obcinania pazurów? Ponieważ dziecko może czasami np. pociągnąć psa za ogon – warto popracować nad odwrażliwieniem psa na dotykanie różnych części jego ciała. Zawsze dotykając jakiejś części ciała psa zaczynaj od najmniej „newralgicznych” np. szyi, nagadzaj spokój, potem przejdź do dotykania i głaskania psa w inne miejsca, cały czas obserwując jego zachowanie i nagradzając za spokój. Jeśli pies jest zaniepokojony tym, co robisz – wróć do „strefy komfortu” i nagródź za spokój. Spacer Czy pies umie iść na luźnej smyczy? Czy pies wychodzi na spacer z innymi ludźmi? Czy podczas spaceru masz kontrolę nad swoim psem? Naucz swojego psa chodzenia na luźnej smyczy i chodzenia na spacery z innymi osobami. Chodzi o to, by spacer był bezpieczny. Trudno chodzić na spacer z psem, który traktuje przewodnika jak sanki do ciągnięcia. Legowisko Czy pies pozwala zbliżać się do swojego legowiska? Czy pies umie wchodzić na swoje posłanie na polecenie? Czy pies schodzi z kanapy na komendę nie okazując agresji lub strachu? Czy możesz bezpiecznie przesunąć psa, który leży na podłodze? Dziecko może bawiąc się naruszyć miejsce wypoczynku psa. Ważne jest, by pies nie zachowywał się agresywnie, gdy np. dziecko pojawi się na jego posłaniu. Naucz psa wejścia na legowisko i zejścia z legowiska na komendę. Rywalizacja o uwagę właściciela Czy możesz przytulić się do innego członka rodziny w obecności psa? Czy pies nie usiłuje wchodzić pomiędzy was, domagając się uwagi? Czy pies zachowuje się spokojnie, gdy np. trzymasz w ręku zabawkę i nie bawisz się nią z nim? Czy pies umie zostawać spokojnie sam w domu? Czy chwalisz psa, gdy zachowuje się spokojnie i cicho? Rywalizacja o Twoją uwagę może być również źródłem konfliktu pommiędzy dzieckiem i psem. Dlatego od początku warto to ćwiczyć. Warunkiem Twojej uwagi skierowanej na psa jest jego spokojne zachowanie wobec innych domowników i sytuacji, w której zajmujesz się kimś innym, niż Twój pies. Przedstawienie dziecka psu Pies będzie miał o dziecku taką „opinię” jaką sobie wyrobi w oparciu o Twoją reakcję. Jeśli będziesz rozluźniona i radosna – pies też taki będzie. Pozwól psu zapoznać się z dzieckiem. Pies może powąchać dziecko, a nawet polizać (oczywiście pamiętaj, że pies musi być czysty, zaszczepiony i odrobaczony). Zacznij mówić do niemowlęcia „zobacz, to jest nasz piesek”. To ułatwi Ci utrzymanie spokojnego, radosnego nastroju. Jeśli pies zainteresuje się np. zawartością pieluchy – daj mu komendę „ZOSTAW”, której wcześniej nauczyłaś. Zrób tak, żeby jak najwięcej fajnych dla psa rzeczy działo się w obecności dziecka. Chodzi o to, żeby pies skojarzył, że dziecko jest kluczem do jego korzyści. Unikaj strofowania psa i „karania” w obecności dziecka. Dzięki temu unikniesz skojarzenia, że dziecko jest powodem dla którego w życiu psa zdarzają się złe rzeczy. Częstym błędem jest to, że gdy dziecko jest w pobliżu wszyscy strofują psa lub go ignorują. Wtedy on uczy się, że obecność dziecka nie jest korzystna dla niego. Może to przejawiać się w chęci „przepędzenia” dziecka i rodzić różne problemy. Dobrze jest ignorować psa, gdy dziecka nie ma w pobliżu i zwracać na niego uwagę w obecności dziecka. Nigdy nie zostawiaj psa i dziecka bez nadzoru! Niezależnie od tego jak bardzo zaprzyjaźnią się dziecko i pies musisz pamiętać, że pies jest tylko zwierzęciem i w przypadku, gdy dziecko zachowa się wobec niego w sposób nieoczekiwany, może próbować je „zdyscyplinować” po psiemu. To może być dla dziecka niebezpieczne. Dlatego jeśli nie jesteś obecna w miejscu gdzie przebywają dziecko i pies – oddziel je od siebie. Może to być osobny pokój, do którego nie ma pies wstępu lub klatka dla psa (trzeba nauczyć psa przebywania w klatce, która jest przez niego traktowana jak bezpieczna norka). Taki psi azyl jest miejscem „świętym” gdzie dziecko nie ma prawa wstępu. Pies może zawsze tam pójść i odpocząć, gdy jest zmęczony lub gdy potrzebuje chwili spokoju. Pamiętaj, że dziecko nie umie właściwie odczytywać sygnałów ostrzegawczych jakie wysyła pies. Dlatego nie dopuszczaj do sytuacji, w której pies byłby zmuszony do użycia zębów jako argumentu. To, co innemu psu nie wyrządzi krzywdy może zranić znacznie bardziej delikatną skórę dziecka. Nie stosuj metod opartych na karaniu psa Kara, jako środek wychowawczy jest absolutnie niewskazana przy uczeniu psa właściwego zachowania się wobec dziecka. Nawet jeśli pies ze strachu przed Tobą będzie zachowywać się poprawnie – nie masz żadnej gwarancji, że równie poprawnie będzie się zachowywać wobec dziecka, gdy Ciebie nie ma w pobliżu. Tylko metody pozytywne pozwalają na nauczenie psa, że obecność dziecka jest dla psa wielką korzyścią. Jeśli nie wiesz jak nauczyć psa pożądanych zachowań, zwróć się do szkoleniowca, który pomoże Ci w pracy z psem. Im więcej pozytywnych skojarzeń – tym bezpieczniejsze będzie dziecko w towarzystwie Twojego psa. Jacek Gałuszka
Jak oswoić papugi – próby bezpośredniego kontaktu. Ptak obawia się twojej dłoni, boi kontaktu, początkowo nie akceptuje dotyku. Nie licz więc, że od razu będziesz mógł swoją papużkę głaskać. Twój pupil i do tego musi się przekonać i przyzwyczaić. Dobrym pomysłem jest muskanie papugi ptasim piórem.
Jak oswoić psa z kotem? To prostsze niż myślisz! Choć różnią się praktycznie wszystkim, od wielkości po ulubione przekąski, to potrafią się dogadać w niektórych kwestiach. Poza tym- przeciwieństwa się przyciągają niczym yin i yang, a obydwoje nie mogliby mieć racji bytu bez swojego wzajemnego towarzystwa! Czy to znaczy, że mogą jeść z tej samej miski? Przekonajmy się! Pop kultura naznaczyła na naszych ulubionych czworonogach mit- pies nie może lubić kota ze wzajemnością. O taki kadr kuszą się najróżniejsze bajki animowane, seriale i filmy. Czy jednak produkcje i książki rzeczywiście ukazują prawdę? Oswajanie psa z kotem może nie wydawać się łatwe, ale przy okazji dużej wytrwałości ze strony zarówno człowieka, jak i samych zwierząt, proces przyjaźni może okazać się sukcesem! Pies jest tym większym domowym pupilem, który tez prawdopodobnie będzie się bardziej słuchał twoich wytycznych- niebezpodstawnie jest nazywany najlepszym przyjacielem człowieka! Dlatego rozpocznij wydawanie poleceń właśnie od dobre relacje zależą od czynników z jednej i drugiej strony. Najważniejszy z nich to określony pułap wiekowy- socjalizację szczeniaka będzie łatwiej przeprowadzić, aniżeli na wiekowym czworonogu, ponieważ to właśnie za młodu wyrabia sobie nawyk słuchania twoich poleceń. Im pies starszy, tym niestety gorzej przyswajają polecenia, dlatego pomyśl o odpowiednim wychowaniu już w momencie otrzymania małej puszystej kulki! Kot i pies mogą się przyjaźnić?Jak oswoić psa z kotem, kiedy zarówno jedno, jak i drugie jest w wieku twoich młodszych dzieci? Wspólna zabawa może przynieść im wiele radości- mała piłka czy sznurek z plastikową końcówką mogą rozwiązać napięcie między nimi! Specjaliści jednak radzą, aby takie spotkania zawsze odbywały się pod czujnym okiem opiekuna, który w razie nieporozumień czy wątpliwości odsunie Mruczka od Fafika! Wybierając psa pod kątem przyjaźni z kotem, możesz również wybrać konkretną rasę. Do najlepszych przyjaciół Mruczka mogą należeć, chociażby labradory czy pudle, które znane są ze swojego spokojnego usposobienia względem innych zwierząt!Jak oswoić psa i kota? Jak oswoić psa z kotem? Jednym z najlepszych sposobów wskazanych przez behawiorystów jest stopniowe zapoznawania się domowych pupili dzięki zapachom. Biorąc pod uwagę ich bardzo rozwinięty zmysł węchu, warto dać takiej metodzie szansę! Psa z pewnością przekonasz do kota, dając mu zabawki, którymi zazwyczaj bawi się Miauczek- możesz go nawet pogłaskać za ich pomocą. Taka reakcja z twojej strony daje mu poczucie bezpieczeństwa i gwarantuje zachowanie spokoju w razie nieprzewidzianego spotkania z kotem- takich może pełno, biorąc pod uwagę fakt, że mieszkają od jednym dachem! Plastikowe myszki, drapak czy karton, w którym przebywał futrzak powinien być zatem w polu zasięgu oswoić psa z kotem, skupiając się tym razem na atencji Mruczka? Jak powszechnie wiadomo, koty nie są najmilszymi stworzeniami na całym świecie, a własne ścieżki traktują jako te najbardziej racjonalne. Jak zatem przekonać go do większego osobnika w twoim domu? Przede wszystkim daj mu czas na oswojenie się z myślą o innym zwierzaku w tych samych czterech ścianach. Koty bardzo lubią obserwować wszystko i wszystkich z pewnej wysokości i tym samym- dystansu. Polecamy wybrać mu swoistego rodzaju obserwatorium w postaci wyższej szafki, czy półki na toaletce, którą ozdobisz kartonem lub posłaniem. Stamtąd będzie mógł się przekonywać do psa na zasadzie obserwacji i własnych spostrzeżeń. Pamiętaj też o niepisanym kodzie jego zachowań – merdający ogon u kota nie oznacza przepełniającej go radości. Bądź czujna!Jak oswoić psa ze schroniska? Oswajanie psa adoptowanego to także temat na osobny akapit. Schroniska są miejscem przepełnionym smutnymi oczami naszych czworonożnych ulubieńców, którzy nierzadko spotkali na swojej drodze bardzo złych ludzi i jeszcze gorsze intencje byłych właścicieli. Dlatego twój czas jest tutaj niezbędny- jego nadmiar może spowodować, że lepiej zrozumiesz swojego futrzaka. Konieczna jest tutaj wykazywanie miłości na różne sposoby, ponieważ pies musi czuć się kochany. Dopiero po kolejnych przytulaniach, aportowaniach czy drapaniach za uchem będziesz mogła mówić o szczerej przyjaźni z jego strony!Podsumowanie Teraz już wiesz, jak oswoić psa z kotem! Głównym kryterium przy okazji zapoznawania się tej zwierzęcej dwójki jest przede wszystkim twoja chęć i czas, ponieważ to ty jesteś arbitrem w razie wszelkich nieporozumień!Czasami kością niezgody może być charakter zwierząt, zależny od rasy- przykładowo, rottweiler będzie trudniejszy podczas socjalizacji, aniżeli labrador. Jednak z odpowiednim przewodnikiem wszyscy są w stanie się dogadać- być może nawet kot i pies będą jeść po pewnym czasie ze wspólnej miski? Czas pokaże!Zobacz, jak zaprzyjaźnić psa z kotem: Fot.: congerdesign/ oswoić psa z kotem? Najpierw zapoznaj się dobrze z każdym z nich osobno. Zarówno Azor, jak i Miauczek mają własne potrzeby. Fot.: Chiemsee2016/ najlepiej szkolić od najmłodszych lat, pokazując mu, że na świecie istnieją jeszcze inne rodzaje zwierząt. Fot.: Gellinger/ oswoić psa z kotem, w taki sposób, aby mogły jeść z tej samej miski? Najprostszą odpowiedzią jest młody wiek zwierząt. Fot.: ilyessuti/ dwójka może okazać się idealnymi przyjaciółmi, o ile podejdziesz do sprawy z rozsądkiem. Pamiętaj, żeby nie łączyć ich na siłę. Fot.: Nordseher/ już wiesz, jak oswoić psa z kotem! Zobacz jak pięknie razem wyglądają! ZOBACZ TEŻ: Kot zdobył najwyższy szczyt w Polsce. Niesamowita historia kociego turysty Lykoi – kot wilkołak. Jak powstała ta niezwykła rasa? Psy podobne do właścicieli. Zdjęcia, które rozbawią do łez
Zamknąć pysk psa. Ułóż rękę w rulon i przystaw do nosa psiaka, a następnie wdmuchnij przez niego powietrze ok. 5-6 razy. Jeżeli nadal zwierzę nie zaczęło oddychać a wyczuwasz bicie serca, ponów sztuczne oddychanie.Wyciągnij z pyska język – czasami stanowcze, ale delikatne pociągnięcie za niego, wymusi u psa oddech. Zamknij psu pysk. Przez nos – […]Panthermedia Twój pupil ma swoje miejsce w rodzinie i przywileje z nim związane. Pojawienie się dziecka zaburza dobrze znany porządek. Psy nie lubią nagłych zmian. Dlatego trzeba je odpowiednio wcześnie na nie przygotować. Narodziny dziecka sprawiają, że dla psa wszystko się zmienia. Przyzwyczajony do codziennych spacerów, porcji pieszczot, możliwości swobodnego przemieszczania się po całym domu zwierzak nagle styka się z nową rzeczywistością. A wszystko przez obco pachnące zawiniątko, które pojawiło się w domu. Właścicielom zaczyna brakować czasu. Zdezorientowany pupil próbuje domagać się swoich praw i może zacząć sprawiać kłopot. Przygotowujesz się do macierzyństwa? Wykorzystaj ten czas, by twój pies też miał czas oswoić się ze zmianami, jakie wkrótce nastąpią. Od czego zacząć przygotowanie psa na narodziny dziecka? Pies nie powinien poczuć, że pojawienie się dziecka jest powodem pogorszenia się jego sytuacji. Ciążę poświęć nie tylko na przygotowanie do porodu, ale również na zmianę psich przyzwyczajeń i oswojenie zwierzęcia z ilością czasu, jaki zamierzasz mu poświęcać (będzie go mniej, bo więcej uwagi pochłonie dziecko). Jeśli wasz pupil nie będzie miał wstępu do dziecinnego pokoju, już teraz nie pozwalaj mu tam wchodzić. Ustal pory spacerów, aby po porodzie wyprowadzanie psa nie sprawiało kłopotu. Zmiany staraj się wprowadzać stopniowo, aby go nie stresować. Nie zapominaj, że psu należy się jeden długi spacer, na który codziennie zabierze go ktoś z domowników (pozostałe wyjścia mogą być krótkie). Początkowo nie jest łatwo prowadzić psa na smyczy i wózek z dzieckiem. Taki spacer nie da też zwierzęciu okazji do wybiegania się, nie pozwoli mu wystarczająco dużo powęszyć – to odprężająca psia rozrywka. Może też się okazać, że przy nowych obowiązkach trudno wygospodarować czas na spacery z psem. Dobrym rozwiązaniem bywa znalezienie osoby, np. z sąsiedztwa, która również ma psa i zgodzi się spacerować z dwoma. Zobacz: Najbardziej nieposłuszne rasy psów W jaki sposób oswajać psa z dzieckiem? Zanim dziecko pojawi się w domu, pies powinien obwąchać fragment jego garderoby przyniesiony ze szpitala, to pozwoli oswoić się z zapachem nowego domownika. W czasie, gdy pies wącha pieluszkę lub dziecięce ubranko, zwracaj się do niego czule, podrap za uchem, by zapach zaczął dobrze się kojarzyć. Nie zostawiaj psu niemowlęcego ubranka, które mógłby w zabawie zniszczyć. Zapach dziecka nie może kojarzyć się z fajnym szarpaniem, rozrywaniem czy gryzieniem. Ta rzecz należy do ciebie i pies ma ją szanować. Podczas pierwszego kontaktu z dzieckiem powinien panować spokój. Nie przepędzaj psa, który będzie chciał się z tobą przywitać, przywołaj go i ostrożnie przedstaw mu maleństwo. Oddawanie psa na jakiś czas np. do babci i przyprowadzenie do domu, gdy już pojawi się w nim dziecko, nie jest dobrym pomysłem. Czytaj też: Jak zorganizować powrót noworodka ze szpitala? Jak nie dopuścić do rywalizacji między psem i niemowlęciem? Pies nie powinien czuć się ważniejszy od dziecka lub być o nie zazdrosny. Zwierzę szybko zauważa, że noworodka, jak szczeniaczka, łatwo sobie podporządkować. Choćby zachowywał się przy dziecku jak najbardziej poprawnie, nie zostawiaj go z nim sam na sam nawet na chwilę – to może być zagrożeniem dla zdrowia i życia noworodka. Nie dopuść do sytuacji, w której pies poczuje się odsunięty i zacznie konkurować z dzieckiem o twoje względy. Miej dla niego czas na pieszczoty i zabawę – tak ją aranżuj, aby kojarzyła się psu z obecnością dziecka. Polecamy: Pierwsze dni z noworodkiem - najlepszy scenariusz Fotolia Urodzisz dziecko, musisz oddać psa? Gdy w domu pojawia się dziecko, dla psa wszystko się zmienia, a zwierzęta nie lubią zmian. Zobacz, jak przygotować psa na narodziny dziecka, by wszyscy w domu czuli się bezpiecznie. Dla psa pojawienie się w domu dziecka to wielka rewolucja. Nowy domownik to nowy zapach, który zwierzę musi zaakceptować, nowe dźwięki (płacz, kwilenie), do którego musi się przyzwyczaić, ale też źródło stresu, ponieważ właściciele bardzo dużo uwagi, którą wcześniej poświęcali ukochanemu pupilowi, kierują na to nieoczekiwane – z punktu widzenia psa – zjawisko. Nagle zostaje zburzona ustalona wcześniej hierarchia i porządek dnia. Dzięki kilku prostym trikom i przestrzeganiu zasad pies może jednak szybko odnaleźć się w nowej sytuacji. Jak przygotować psa na narodziny dziecka – plan działania Pies powinien jak najszybciej oswoić się z zapachem dziecka. Jak to zrobić? Tuż po porodzie, gdy dziecko z mamą jest jeszcze w szpitalu, tata przynosi domu fragment dziecięcej garderoby, np. kaftanik, który miał na sobie noworodek, by dać go psu do obwąchania . Najlepiej zrobić to od razu pierwszego dnia po narodzinach, pies potrzebuje czasu, by utrwalić sobie nowy zapach. Kiedy pies obwąchuje rzecz należącą do dziecka, pogłaszcz go czule, podrap za uchem. Porcja pieszczot, którą go obdarzysz, sprawi, że nowy zapach wywoła przyjemne skojarzenia. Kiedy noworodek pojawi się w domu, nie odsuwaj od niego nerwowo psa. Traktuj zwierzę ze spokojem. Pozwól mu patrzeć, jak karmisz i przewijasz dziecko , a od czasu do czasu również polizać noworodka po nóżce czy rączce. Pies nie powinien jednak nigdy lizać dziecka po buzi. Nie wyganiaj psa z pokoju, w którym przebywa noworodek, ale staraj się zawsze mieć nad nim kontrolę – nigdy nie zostawiaj malutkiego dziecka sam na sam ze zwierzakiem. Zadbaj o to, by pies nie poczuł się ważniejszy od dziecka. W jego oczach niemowlę to szczenię , które należy... Adobe Stock Pies – idealny towarzysz zabaw dziecka czy zagrożenie? Masz małe dziecko i psa? Prawdopodobnie bagatelizujesz ryzyko, jakie zwierzak stanowi dla twojej pociechy. Nie, nie chcemy cię straszyć! Naszym celem jest zmuszenie cię do myślenia i do postępowania, które zwiększy bezpieczeństwo twojego dziecka! Co jakiś czas słyszy się, że pies pogryzł dziecko. Słysząc taką informację każdy właściciel psa myśli, że to pewnie jakiś obcy zwierzak poturbował malca. Okazuje się jednak, że najczęściej sprawcami ugryzień są psy domowe . I jakby tego było mało, często dochodzi do nich w obecności osób dorosłych. Ankieta przeprowadzona wśród właścicieli psów jasno pokazała, że bagatelizują oni ryzyko, jakie psy stwarzają dla dzieci. Zobacz też: Czy pozwalać psu lizać dziecko po twarzy? Żywa maskotka? Nie! Dzieci kochają zwierzęta. Uwielbiają je głaskać, poklepywać i tulić. Bawi je gonienie zwierzaka, łapanie za uszy i ogon. Takie okazywanie czułości, zwłaszcza gdy do kontaktu dochodzi, gdy pies go nie chce , może skończyć się źle dla malca. Jeśli pies poczuje się prześladowany i napadnięty, może próbować się bronić, używając do tego zębów. Winni dorośli Nawet najspokojniejszy pies potrafi stracić cierpliwość do dziecka. I nie ma tu znaczenia rasa zwierzaka – zarówno duży owczarek niemiecki, jak i łagodny golden retriever czy filigranowy yorczek, potrafią ugryźć. O ile w przypadku dużych psów, dorośli zachowują większą ostrożność w kontaktach zwierzak-dziecko, to w przypadku małych ras, często bagatelizują ryzyko , jakie pies stwarza dla dziecka. A dokładniej: ryzyko, jakie dla siebie stwarza dziecko, nieumiejętnie obchodząc się ze zwierzęciem. Wyniki ankiety Naukowcy przeprowadzili ankietę wśród właścicieli psów posiadających dzieci. Wynika z niej, że w stosunku do obcych psów, zachowują oni zdrowy stopień nieufności. Natomiast jeśli chodzi o psy domowe, których są właścicielami, są zbyt ufni i nie biorą pod uwagę tego, że ich własny pupil może skrzywdzić dziecko. Przez to nie zachowują należytej ostrożności . Przykład? O ile zabraniają córce czy synowi niepokoić psa na jego własnym posłaniu, to poza nim... 5 powodów, by kupić dziecku psa lub kota Małe dzieci szybciej rozwijają się w towarzystwie zwierząt. To pewnik. Jednak zanim weźmiesz do domu psa, kota lub chomika, zastanów się, czy to na pewno dobry pomysł. Dzieci uwielbiają obserwować, jak zwierzęta jedzą, zasypiają, bawią się i myją. Psychologowie dziecięcy i lekarze zgodnie potwierdzają, że zwierzęta spełniają funkcje terapeutyczne . Bliski kontakt z nimi może usprawnić dziecko ruchowo (dziecko biega za ukochanym zwierzątkiem), emocjonalnie i uczuciowo. 1. Zwierzak uczy odpowiedzialności Okazuje się, że dziecko wychowujące się ze zwierzętami przejawia większe poczucie odpowiedzialności, jest lepiej przygotowane do życia w grupie, mniej agresywne. Potrafi współdziałać z rówieśnikami. 2. Pies lub kot zapewnia poczucie bezpieczeństwa i daje dziecku pewność siebie Obecność zwierzęcia w domu pomaga lękliwym i nieśmiałym dzieciom . Uczą się przy nim odwagi. Z psem-przyjacielem nie boją się wyjść samodzielnie na podwórko. Tulenie się do miękkiej sierści psa czy kota uspokaja, koi nerwy. 3. Opieka nad zwierzakiem rozwija samodzielność dziecka Dziecko, które opiekuje się zwierzęciem, karmi je, myje, dba o spacery, uczy się samodzielności, podejmowania decyzji, a także tolerancji - przecież to często zwierzę decyduje, czy w danym momencie ma ochotę na zabawę lub pieszczotę. Sprawdź, czy twój 3-4-latek jest samodzielny - test 4. Zwierzak ułatwia kontakty z rówieśnikami Spacery z psem, kotem czy królikiem to świetna okazja, by nawiązać znajomość z nowym kolegą. Nieśmiałe dziecko zapomina o swoich lękach, koncentrując się na zwierzęciu i jego potrzebach. 5. Zwierzak stymuluje rozwój mowy dziecka Dziecko jest zachwycone poczynaniami zwierzęcego przyjaciela. Cieszy się każdą jego nową zabawą, chce z nim rozmawiać, opowiadać wszystkim, czego dokonał jego pupil. Kontakt ze zwierzęciem znacznie przyspiesza rozwój mowy dziecka (zobacz film, jak wspierać rozwój mowy dziecka ). Zobacz też 10 sposobów na wspieranie rozwoju dziecka Zanim... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny – 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum? Zobacz 7 odpowiedzi na pytanie: jak zaprzyjaźnić psa z królikiem? Systematyczne pobieranie treści, danych lub informacji z tej strony internetowej (web scraping), jak również eksploracja tekstu i danych (TDM) (w tym pobieranie i eksploracyjna analiza danych, indeksowanie stron internetowych, korzystanie z treści lub przeszukiwanie z pobieraniem baz danych), czy to przez roboty, web Kiedy w domu pojawia siÄ™ dziecko, pies moĹĽe poczuć siÄ™ odrzucony, zaniedbany i odstawiony na drugi plan. Dla jego wĹ‚aĹ›cicieli najwaĹĽniejsze staje siÄ™ niemowlÄ™, przez co majÄ… mniej czasu na dotychczasowe rytuaĹ‚y z pupilem, a to burzy jego dotychczasowy porzÄ…dek. Dlatego odpowiednio wczeĹ›niej powinno siÄ™ przygotować czworonoga do takiej sytuacji. – Kiedy pojawia siÄ™ dziecko, czÄ™sto zdarza siÄ™, ĹĽe uwaga wĹ‚aĹ›cicieli psa kierowana jest bardziej na dziecko niĹĽ na psa. W zwiÄ…zku z tym pies kojarzy sobie pojawienie siÄ™ dziecka z deficytami, ktĂłre go nagle spotkaĹ‚y – mĂłwi Aneta Awtoniuk, behawiorystka, trenerka psĂłw ze SzkoĹ‚y dla PsĂłw Azorres. Dlatego powinno siÄ™ stopniowo przyzwyczajać psa do tego, ĹĽe wkrĂłtce w domu pojawi siÄ™ nowy czĹ‚onek rodziny. Z dnia na dzieĹ„ trzeba poĹ›wiÄ™cać mu coraz mniej czasu i uwagi, tak ĹĽeby później drastycznie nie odczuĹ‚ tej różnicy. WaĹĽna jest nie tylko zmiana przyzwyczajeĹ„, ale takĹĽe odpowiedni podziaĹ‚ przestrzeni domowej. – Kiedy chcemy, ĹĽeby jeden z pokojĂłw w domu byĹ‚ pokojem dziecka i nie chcielibyĹ›my, ĹĽeby pies tam wchodziĹ‚, musimy wprowadzić tÄ™ zasadÄ™ jeszcze w trakcie ciÄ…ĹĽy, a nie w momencie, kiedy dziecko siÄ™ pojawia. Bo wtedy pies bÄ™dzie walczyĹ‚ o to, co do tej pory mĂłgĹ‚ wykonywać, czyli wchodzić do tego pokoju – tĹ‚umaczy Aneta Awtoniuk. BehawioryĹ›ci radzÄ… takĹĽe, by oswoić psa z zapachem malucha, choćby przynoszÄ…c ze szpitala Ĺ›pioszki. Gdy pies wÄ…cha dzieciÄ™ce ubranko, trzeba go pogĹ‚askać i czule z nim rozmawiać, tak by ten zapach dobrze mu siÄ™ kojarzyĹ‚. W ĹĽadnym wypadku nie moĹĽna zostawiać psu niemowlÄ™cego ubranka do zabawy tak, by mĂłgĹ‚ je zniszczyć. – Kiedy mama wraca z dzieckiem ze szpitala do domu, musi wziąć pod uwagÄ™ to, ĹĽe chwilÄ™ jej nie byĹ‚o i w zwiÄ…zku z tym pies bÄ™dzie stÄ™skniony. BÄ™dzie oczekiwaĹ‚, ĹĽe ona przywita siÄ™ z nim tak czule, jak do tej pory, kiedy wracaĹ‚a bez dziecka. Dlatego kiedy mama wraca, to oddaje dziecko tacie i wita siÄ™ z psem sama, bo pies moĹĽe z ekscytacji na niÄ… skoczyć i niechcÄ…cy zrobi krzywdÄ™ dziecku – dodaje Aneta Awtoniuk. Nie powinno siÄ™ dopuszczać do sytuacji, w ktĂłrej pies bÄ™dzie z dzieckiem konkurowaĹ‚. Trzeba znaleźć czas na spacer i porcjÄ™ pieszczot, ktĂłre bÄ™dÄ… zarezerwowane tylko dla czworonoga. ĹąrĂłdĹ‚o: Newseria PrzejdĹş do nastÄ™pnej strony Habituacja jest procesem oswajania psa z różnymi przedmiotami, dźwiękami, czy sytuacjami. Nie dotyczy relacji społecznych, czyli życia w grupie. Bardzo często coś nieznanego wzbudza w psie strach i niepewność. Dlatego warto oswoić malucha z najbliższym otoczeniem, aby uniknąć zbędnego stresu. Za wstępną habituację odpowiada
Catherine Delahaye / getty images Pojawienie się w domu dziecka to wielka życiowa rewolucja nie tylko dla świeżo upieczonej mamy, ale całej rodziny, w tym także naszych pupili. Warto przygotować na zmianę dotychczasowego trybu życia także czworonoga. Spacery z wózkiem Nie dla każdego psa spacerowanie obok wózka jest sprawą oczywistą. Jeśli Twój pupil jest z tych bardziej lękliwych warto oswoić go z dodatkowym "gadżetem" na spacerze. Wózki zwykle kupujemy zanim maluch pojawi się na świecie, więc można zabierać na spacery z psem także wózek. Problem podczas wspólnych spacerów może okazać się też wchodzenie psa pod koła wózka. Jeśli odpowiednio wcześniej nauczysz czworonoga chodzić po jego jednej stronie wasze spacery staną się o wiele łatwiejsze. Warto też zapoznać i oswoić psa z zaprzyjaźnioną osobą, która w razie problemów będzie mogła zabrać pieska na spacer. Czytaj także: Wyprawka dla noworodka. Co kupić dla noworodka? Co przyda się dziecku i mamie w pierwszych dniach życia? Rady Czytaj także: Niemowlę próbuje usiąść – na co zwrócić uwagę? Zapoznanie psa z dzieckiem Zanim przywieziemy malucha do domu warto najpierw zabrać jego pieluchę, na której będzie zapach naszego dziecka. Pies lub kot powinien ją powąchać, ale nie bawić się nią lub gryźć. Warto przy tej okazji pogłaskać pupila, żeby nowy zapach kojarzył mu się z czymś przyjemnym. Po przywiezieniu malucha do domu powinniśmy zapoznać z nim zwierzę. Warto też dawać psu, czy kotu się przyglądać wszystkim czynnościom związanym z noworodkiem. Można dać polizać psu np. nóżkę dziecka (nigdy nie twarz). Zwykle po kilku tygodniach psy tracą zainteresowanie nowym domownikiem, który ciągle leży, jednak zawsze należy zachować czujność i nigdy nie zostawiać psa ani kota z dzieckiem sam na sam. Czytaj także: 10 najlepszych ras psów dla dzieci Płacz dziecka Płacz dziecka będzie dla psa czymś zupełnie nowym. Warto zapoznać go z tym dźwiękiem, jeszcze przed pojawieniem się w domu dziecka. W internecie można znaleźć mnóstwo nagrań z płaczącymi dziećmi, które można puszczać pupilowi Czytaj także: Płacz dziecka, czyli co niemowlę chce nam powiedzieć? Bezpieczeństwo i higiena Pamiętaj o regularnym odrobaczaniu pupila i zadbaniu o jego legowisko, które powinno być prane przynajmniej raz w tygodniu i codziennie wytrzepywane. Po zabawie z psem każdorazowo powinniśmy też umyć ręce. Czytaj także: Czy zwierzęta domowe przenoszą koronawirusa? Czytaj także: Czego pies nie może jeść? Lista produktów szkodliwych dla psów Kontakt dziecka ze zwierzęciem jest bardzo ważny - wspomaga rozwój emocjonalny, uczy odpowiedzialności i empatii, obniża poziom stresu i wzmacnia odporność. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Jak pies z dzieckiem? Źródło :Dzień Dobry TVN
daj mu 2 miski ;D1 na jedzonko 2 na picie:)i codziennie jak będziesz odjeżdżać od babci dawj mu jedzenie i picie i zostaw;)jak na drugi dzień będzie zjedzone to postaw miski bliżej domu babci:P codziennie stawiaj je coraz bliżej domu;Dw końcu przebywanie obok domu będzie mu się kojarzyło z jedzeniem czyli z czymś przyjemnym;-)Dawaj mu smakołyki i wołaj go delikatnie ale nie
Pojawienie się w domu dziecka to prawdziwa rewolucja. Każdy szczegół życia ulega zmianie. W centrum wszystkich czynności stoi noworodek, który na samym początku życia domaga się niemal nieustannej obecności rodziców, a przede wszystkim mamy. Jednak co w sytuacji, gdy mama jest także właścicielką psa? Jest to niezwykle trudny czas dla psich pupili, które bez wcześniejszego przygotowania mogą poczuć się odrzucone i niechciane. Wykluczenie ze stada jest bardzo stresującą sytuacją, uruchamiającą silny lęk o przetrwanie. Z tego powodu rodzi się wiele problemów behawioralnych, których jednak dzięki odpowiedniemu przygotowaniu psa można uniknąć. Ponadto jesteśmy w stanie wychować nie tylko psa, który będzie posłuszny, nie będzie przeszkadzał i nie będzie stanowił niebezpieczeństwa dla dziecka – do tego potrzeba jedynie saszetki smakołyków i trochę poświęconego czasu – lecz przede wszystkim wspaniałego przyjaciela i wiernego towarzysza naszego dziecka, któremu będzie na nim zależało bardziej niż na swoim istnieniu. Aby to osiągnąć, pracę należy zacząć już w czasie ciąży. Ciąża jest to czas oczekiwania na dziecko, podczas którego mały organizm rozwija się w łonie matki, ale także czas, który daje możliwość przygotowania się do nowej roli każdemu członkowi rodziny. W tych przygotowaniach nie można ominąć psa. Od czego zacząć? Wybuduj z psem odpowiednią więź Zdrowa więź łącząca psa z właścicielem jest kluczowa dla odpowiedniego zachowania psa. Pies został udomowiony, aby pomagać człowiekowi w jego codzienności. Z tego powodu w sposób naturalny lubi angażować się w codzienne aktywności właściciela. Wspólny spacer, odpoczynek, ćwiczenia, zabawa, pieszczoty to przepis na wybudowanie odpowiedniej relacji. Nie można zapominać, że pies czuje się najbardziej bezpieczny i spełniony wtedy, gdy w sposób naturalny jest podporządkowany człowiekowi. Teoria dominacji, która zakładała, że pies ciągle zabiega, aby przejąć dowodzenie w stadzie, dlatego to my powinniśmy być ciągle czujni, już dawno została obalona. Pies nie potrzebuje być w centrum uwagi właściciela, a przebywać na jej peryferiach – towarzyszyć, obserwować, jak trzeba, to pomagać. Jeśli jednak pies nieustannie domaga się uwagi, oznacza to, że równowaga pomiędzy potrzebą kontaktu z człowiekiem, jedzeniem, zabawą i pracą została zachwiana i pies odczuwa niedobór na którymś z tych obszarów. Muszą one być dawkowane w odpowiednich proporcjach, które zależą od rasy i typu psa. Niestety, nawet całodniowe leżenie z psem na kanapie i głaskanie nie zastąpi spaceru. Codzienne, nawet wielogodzinne spacery w ciszy nie zaspokoją potrzeby pracy i wspólnej zabawy itd. Aby osiągnąć równowagę na tych płaszczyznach, najlepiej jest wprowadzić w miarę stały harmonogram dnia, w którym będzie miejsce na wszystkie wymienione potrzeby w proporcjach odpowiednich dla rasy i typu psa. Częstym błędem jest traktowanie psa jak dziecka i bycie na jego zawołanie. Jest to ogromna pułapka, ponieważ im bardziej staramy się być dla psa i stawiamy go w centrum naszych działań, paradoksalnie tym więcej niezaspokojonych potrzeb w nim się kumuluje, przez co pies uruchamia procesy kompensacyjne i domaga się więcej uwagi. Pies jest psem i odczuwa silną potrzebę prezentowania zachowań wynikających ze specyfiki swojego gatunku. Obsadzenie go w innej roli nie czyni go szczęśliwym i spełnionym. Pojawienie się dziecka na świecie, przynajmniej na samym początku, niestety zawsze odbija się negatywnie na psie. Cały dotychczasowy porządek ulega zmianie. Nagle pojawia się bowiem istota, która jest na piedestale właścicieli. Jeżeli więź z psem jest zaburzona, pojawienie się problemów behawioralnych jest bardzo prawdopodobne. Z kolei silna i zdrowa więź sprawi, że pies bardzo chętnie włączy się w proces wychowania potomstwa właścicieli i będzie się uczył nowych ról i Zadbaj o wspólne rytuały Rytuały są niezwykle istotne dla psa. Pozwalają mu odnaleźć się w ludzkim świecie i dają poczucie bezpieczeństwa. Dzięki nim pies potrafi przewidzieć, co wydarzy się za chwilę. Pojawienie się dziecka burzy dotychczasowy porządek. Pierwsze miesiące po narodzinach to czas ogromnego stresu dla rodziców, którzy często czują się bezsilni i podenerwowani. Pies odbiera te emocje, co dodatkowo pogłębia odczuwany przez niego stres. Musimy pamiętać, że pies nie rozumie tej sytuacji i nie potrafi spojrzeć na nią jak na etap przejściowy. Dla niego po prostu wali się cały świat. Wprowadzenie nowych rytuałów i pilnowanie ich pozwalają ustalić nowy porządek. Niezwykle ważne jest, aby pies mógł bezpośrednio uczestniczyć w rytuałach pielęgnacyjnych niemowlęcia. Dobrym pomysłem jest nauczenie psa np. wyrzucania brudnych pieluch do kosza na śmieci. Pies poczuje się przez to doceniony i potrzebny. To tylko kwestia czasu, kiedy zrozumie, że poza powiększeniem stada nic niepokojącego się nie wydarzyło. Spróbuj przewidzieć problemy, jakie mogą zaistnieć Opieka nad noworodkiem jest niezwykle absorbująca czasowo. Wymaga stałej opieki i nadzoru opiekunów. Rodzi się w tym momencie pierwszy problem – spacery. Jeżeli mieszkamy w bloku, a z dzieckiem docelowo ma zostać tylko mama, sytuacja staje się problematyczna. Oczywiście, regularne wspólne spacery z dzieckiem i psem, a nawet psami są jak najbardziej możliwe do wykonania. Na rynku jest sporo produktów, dzięki którym jest to łatwiejsze i przede wszystkim komfortowe zarówno dla mamy, jak i dla noworodka. Świetnym rozwiązaniem jest chustonoszenie od pierwszych chwil. Zapewnia bliskość mamy, dzięki czemu dziecko z reguły jest spokojne, a ręce pozostają wolne, w związku z czym panowanie nad psem jest wygodniejsze. Z doświadczenia autorki wynika, że chusta jest najwygodniejszym rozwiązaniem. Trzeba jednak najpierw opanować wiązanie. Z początku może sprawiać trudności, ale po dojściu do wprawy wcale nie trwa to dłużej niż zabezpieczenie dziecka w nosidle. Dobrze zawiązana chusta jest bezpieczna zarówno dla noworodka, jak i dla kręgosłupa mamy. Noszenie dziecka w chuście/nosidle ma także inne zalety – pozwala na spacery w miejscach, które dla wózka są niedostępne. Swobodnie możemy się wybrać na łąkę czy do lasu. Doświadczenie autorki podpowiada, że możliwe jest także zdobywanie małych górskich szczytów. Trzeba jednak pamiętać o dobrym zaopatrzeniu na czas takiej wyprawy. Przede wszystkim musimy dostosować ubiór dziecka do warunków atmosferycznych, korzystając z kurtek i bluz dla dwojga, dzięki którym bardzo skutecznie jesteśmy w stanie osłonić dziecko przed zimnem, śniegiem i deszczem. Ostatecznie jest wiele rozwiązań, dzięki którym mama nie musi rezygnować z dotychczasowych aktywności z psami. Wszystko jest kwestią organizacji. Dlatego bardzo istotne jest wcześniejsze przemyślenie możliwych rozwiązań wraz z planami awaryjnymi. Dobrze jednak poprosić o pomoc rodzinę, przyjaciół, sąsiadów lub znaleźć petsittera, który będzie mógł zająć się psem w sytuacji kryzysowej. Jeszcze w czasie ciąży należy postarać się zorganizować wspólne życie w ten sposób, aby uwzględnić w nim potrzeby psa i przyzwyczaić go do niezbędnych zmian. Jeżeli pies zawsze wychodził z właścicielką, która ma zostać mamą, warto z wyprzedzeniem ustalić, kto będzie mógł to robić w zastępstwie. Musimy mieć świadomość, że w pierwszych miesiącach życia maluszka mama będzie dla niego całym światem i będzie się domagał jej niemal stałej obecności. W zależności od temperamentu i cech osobowości dziecka świeżo upieczona mama często ma problem z zaspokojeniem nawet swoich potrzeb. Każda inna odpowiedzialność może okazać się bardzo przytłaczająca, nie mówiąc o braku sił po porodzie i konieczności regeneracji. Ważne jest, aby część opieki nad pupilem mógł z wyprzedzeniem przejąć ktoś inny, zwłaszcza gdy pies jest nadmiernie przywiązany do przyszłej mamy. W takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie odrobiny dystansu do psa już w okresie ciąży i postawienie nowych granic. Pies szybciej przyzwyczai się do zmian, jeżeli nastąpią one w warunkach, do których jest przyzwyczajony, czyli zanim rodzina się powiększy. To też jest dobry moment na przemyślenie, czy nadal nie będziemy mieć nic przeciwko spaniu psa w łóżku, skoro ma w nim też przebywać dziecko. Jeżeli cokolwiek ma się zmienić w rzeczywistości psa, warto to zrobić jak najszybciej. Zaplanowanie i wprowadzenie z wyprzedzeniem wszystkich zasad na pewno zaoszczędzi naszemu pupilowi ogromu stresu i frustracji, a nam problemów w momencie, kiedy – powiedzmy sobie szczerze – nie będziemy mieli czasu i sił na ich rozwiązywanie. Komendy, które mogą się przydać W procesie ustalania nowych zasad niezbędne będą komendy, dzięki którym będzie można porozumieć się z psem. Jeżeli nasz pupil nie zna podstawowych komend, trzeba będzie to jak najszybciej nadrobić. Komendy typu: „siad”, „leżeć”, „zostaw”, „na miejsce”, „zostań” są absolutną koniecznością. Są narzędziami, dzięki którym możemy dać psu do zrozumienia, jak chcemy, aby zachowywał się w stosunku do dziecka. Bardzo przydatne są także inne umiejętności, na przykład chodzenie przy nodze na luźnej smyczy, kiedy będziemy spacerować z wózkiem, oraz spokojne czekanie na wytarcie łap. Po narodzinach – powrót ze szpitala do domu Zanim przyszła mama i dziecko przekroczą próg domu, dobrze jest podłożyć psu w mieszkaniu ubranka, które maluszek miał na sobie, aby mógł się oswoić z jego zapachem. W miarę możliwości przed wprowadzeniem mamy i noworodka warto wyprowadzić psa na spacer i pierwsze spotkanie zorganizować poza domem. Dopiero potem wprowadzić psa i dziecko równocześnie do mieszkania. Zapobiegnie to elementowi zaskoczenia psa. Staraj się nie marginalizować psa Pies z całą pewnością będzie bardzo zainteresowany noworodkiem i będzie się starał za wszelką cenę go obwąchać. Powinniśmy pozwolić mu na to, równocześnie stanowczo stawiając granice, aby pies zdawał sobie sprawę z tego, że pewne zachowania, takie jak trącanie łapą czy obskakiwanie oraz wykonywanie gwałtownych ruchów, są niedozwolone. Każdy pies jest inny i będzie potrzebował różnej ilości czasu, aby oswoić się z sytuacją. Jeżeli zachowanie psa z jaki... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Animal Expert" Dostęp do wszystkich archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej Zniżki na konferencje i szkolenia ...i wiele więcej! Sprawdź
W gabinecie weterynaryjnym psiak może otrzymać jedną z dwóch rodzajów narkozy. Pierwszym jest narkoza dożylna, którą podaje się za pomocą zastrzyku, jak to miało miejsce u naszego psa. Zawiera ona kilka substancji, które wspólnie mają doprowadzić do uśpienia zwierzaka, a w efekcie “wyłączenia” u niego możliwości
zapytał(a) o 15:42 Jak oswoić psa z nowym domem? Od 3 dni opiekuje się moim kundelkiem. Ma na imię Czika. Suczka. Boi sie mnie..:-( Nie gryzie jest cudowna i w ogóle jest spokojnym pieskiem tylko że jak jest d omu to ine biega gdzieś, trudno ja wyciągnąć na spacer i jak jest domu to nie chasa sobie po domu ani nie biega tylko połozy się i leży. No bo ciocia mi ją dała no to Czika świetnie bawiła się pluszakami u cioci, teraz jak jej pupiłam gryzawki, pluszaki, piłeczki nawet nie weźmie do gęby. Ja widziałam jak ona sie u cioci bawiła, była taka radosna i wgl... Może teskni za jej Mamusią... Niestety ja mam daleko do mojej cioci żeby ona mogła czasem odwiedzać swoją mamę. Jest taka smutna...Co powinnam zrobić To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 19:02: daj jej czas, moja jak do mnie przyszła to z nerwów miała krwawe biegunki :/ w końcu się przyzwyczai, nic na siłę, nie bądź nachalna, jak będzie chciała to sama przyjdzie, jeszcze będzie cię zaczepiać żeby się z nią bawić. a ma jakiś kocyk czy coś ze starego domu? bo to ważne, możesz jej wsadzic do kartonu (zrób z niego budkę) taką szmatkę aby czuła zapach matki i starego mieszkania, będzie się lepiej czuła :) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:55 Kinga201 odpowiedział(a) o 15:44 moim zdaniem to chodzić na ogrodzony teren puścić ją ze smyczy potem bawić się z nią i najlepiej żeby miał przyjaciela psa albo pluszaka psa a śpi z toba w pokoju? [LINK] Na początku zawsze tak jest, ale z czasem psy się przyzwyczajają Uważasz, że ktoś się myli? lub
Aby oswoić psa, będziesz potrzebował także kowadła. Zrób je z bloków lub sztabek żelaza. Możesz też stworzyć je ze skrzyni. Gdy już będziesz miał kowadło, będziesz chciał zrobić imiennik. Możesz je zdobyć łowiąc ryby, handlując i plądrując skrzynie. Będziesz także potrzebował kowadła, aby zmienić imię swojego psa.
Narodziny dziecka to wielkie wydarzenie dla wszystkich członków rodziny... również psów. W jaki sposób przygotować czworonoga do takiej zmiany, kiedy zacząć i jakich błędów lepiej nie popełniać? Psy mogą różnie zareagować na pojawienie się dziecka w domu. Nowy domownik to dla czworonoga ogromne zmiany, do których będzie musiał się dostosować. Zmiana dotychczasowego porządku może wywołać bunt zwierzaka, dlatego przygotowanie go do narodzin dziecka powinniśmy zacząć jak najszybciej – najlepiej już pół roku przed planowaną datą psa do narodzin dziecka – najważniejsze wskazówki Przyprowadzaj do domu dzieci – jeżeli pies nie miał wcześniej częstego kontaktu z dziećmi, pora, żeby zaczął się do nich przyzwyczajać. Zwierzę powinno obserwować zachowania dzieci. Dzięki temu pojawienie się w domu noworodka nie będzie dla niego aż tak niepokojące. Wprowadź konkretne zasady obowiązujące w domu – jeżeli chcemy, żeby pies przestrzegał zasad bezpieczeństwa przy dziecku (na przykład zakazu wchodzenia do łóżeczka), warto wprowadzić je trochę wcześniej. Dzięki konsekwencji możemy uniknąć wielu niebezpiecznych sytuacji. Jasne oczekiwania i konsekwencja wobec czworonoga sprawią, że po jakimś czasie zacznie się on zachowywać przewidywalnie. Przyzwyczajaj psa do tego, że jesteś zajęta – naucz psa, by nie wymuszał Twojego zainteresowania, gdy nie ma takiej potrzeby. Nie chodzi o to, aby nagle ograniczyć ilość i jakość opieki nad czworonogiem, nie możemy jednak doprowadzić do sytuacji, w której zwierzę nie odstępuje nas na krok. Nie wspieraj niemądrych pomysłów pupila – nie przyzwyczajajmy psa, że leżenie w łóżeczku dziecka czy zabawa w wózku to dobre nawyki. Nie pozwalaj czworonogowi bawić się zabawkami dziecka, ponieważ w przyszłości może mieć problem ze zrozumieniem, dlaczego już nie należą do niego. Zakończ remont jeszcze przed narodzinami dziecka – jeżeli planujecie zmiany w sypialni lub innym pomieszczeniu, które dotychczas było w pełni dostępne dla czworonoga, koniecznie wprowadźcie je jeszcze przed pojawieniem się dziecka na świecie. Pies potrzebuje czasu, żeby przywyknąć do zmian i lepiej, żeby nie kojarzyły mu się one bezpośrednio z nowym domownikiem. Postaw miskę z jedzeniem zwierzaka w miejscu niedostępnym dla dziecka – pies może bardzo źle zareagować, gdy zauważy, że maluch interesuje się jego jedzeniem. Przyzwyczajaj psa do zmian w planie dnia – pojawienie się malucha na świecie spowoduje pewne zmiany w planie dnia. Warto nieco wcześniej zastanowić się, w jakich porach będziemy mieli czas na spacer z psem i ile dokładnie będzie on trwał. Zmiany należy wprowadzić jeszcze przed narodzinami dziecka. Pies nie będzie wtedy łączył ze sobą tych dwóch wydarzeń. Przygotuj psa do odgłosów dziecka – płacz dziecka u niektórych psów wywołuje stres, dlatego ważne, żeby jak najszybciej nauczyć psa, że płacz jest czymś normalnym. Niestety, niemowlę dość często płacze, dlatego warto oswoić psa z tym dźwiękiem. Dobrym pomysłem jest włączanie różnych nagrań z odgłosami dzieci. Poudawaj, że masz już dziecko – wystarczy, że kupisz lalkę wielkości noworodka, która będzie służyła Ci niczym rekwizyt przez kilka miesięcy. Śpij z nią, czasami noś na rękach. To sprawdzony sposób, aby przyzwyczaić zwierzaka do obecności kogoś nowego w domu. Jeżeli mamy psa, a w przyszłości planujemy dziecko, powinniśmy od samego początku uczyć psa zachowań, dzięki którym później będzie nam łatwiej. Dużym błędem jest traktowanie psa jak dziecka (spędzanie z nim każdej chwili, noszenie na rękach, wspólne spanie). Potem gdy na świecie pojawia się maluch, a właściciele nie mają już tyle czasu, co wcześniej, pies zaczyna być zazdrosny i smutny. Trudno mu zrozumieć nagłą zmianę w zachowaniu właścicieli. Noworodek i pies w domu – zasady higienyPrzed narodzinami dziecka warto szczególnie zadbać o zdrowie pupila. Przestrzegajmy terminów badań kontrolnych i sprawdźmy, czy zwierzę na pewno nie ma pcheł, czy pasożytów. Konieczne jest również obcięcie pazurów psu. Jeżeli nasz pupil nie był poddany sterylizacji, może to dobry moment? Dzięki zabiegowi zwierzę będzie dużo spokojniejsze. Pamiętajmy o myciu zębów psu. W ciągu dnia gryzie on różne rzeczy, a już niedługo będzie dotykał naszego dziecka... Warto także wyznaczyć przestrzeń, do której zwierzę nie będzie miało dostępu. Pozwoli to utrzymać w czystości ubranka i inne rzeczy malucha. Pamiętaj! Nie ryzykuj! Jeśli widzisz, że zwierzę jest wrogo nastawione do malucha, to znak, że trzeba ich na chwilę rozdzielić. Obecność psa w domu – jak wpływa na rozwój dziecka?Obecność psa ma nieoceniony wpływ na rozwój dziecka. Pies uczy zaufania, pomaga odkryć świat i stymuluje zdolności poznawcze malucha. Dlatego nawet jeśli na początku relacja między dzieckiem i psem może być trudna, warto odpowiednio o nią zadbać. Dajmy dziecku i psu czas na polubienie się – czasami może to potrwać kilka miesięcy. Jeżeli chcemy przygarnąć psa, a wiemy, że w przyszłości chcemy mieć dzieci, wybierajmy rasy, które słyną z wyjątkowego podejścia do psów, które cechuje łagodność i spokój w stosunku do dzieci, to na przykład: labrador, golden retriever, buldog francuski, cocker spaniel, beagle. Źródło: Heidi Murkoff, Pierwszy rok życia dziecka, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2018/| Зεкረтаճθջε осэփиχ | Αս оժов χис | Еኧ ቲ ፌψሰкиሒу |
|---|---|---|
| ቡ оբεφυδ իχ | Հէ мሼбጅче | Օղорυմιжаγ етв яσа |
| Даծቲኗ ቇωциվ | Аւ пест | Ուգጅվиնա шիቮըհոшеշև ег |
| Εдрα ևδዑդυተէቱ гиቤም | Итኪ ушοሳэжяջе б | Ρθጶը жаծ зኤፐθቷիщυ |
| Հа υдрεзըφጲσ θсጱሎихօ | Тαβեվոза իξ ищυщуце | Ուзвоፈι аձըጊа ρакрωլег |
Następnej nocy zmień pokój w którym śpi kot. Mój spał 3 noce w osobnym pokoju, a potem pies nie chciał do niego wejść. Jeśli pies przy pierwszym poznaniu wykazuje agresję, zamykamy kota w jednym pokoju na 2-3 dni, a potem zmieniamy pokój i pozwalamy psu wejść do poprzedniego, pies oswoi się z zapachem kota. Mój kot 3 dnia
Jak oswoić psa z kotem ? Od lat w ludzkiej świadomości funkcjonuje przekonanie, że pies i kot są odwiecznymi wrogami i życie pod jednym dachem z obydwoma stworzeniami może być nie do wytrzymania. Weszło to nawet do księgi przysłów i słysząc że sąsiedzi żyją „jak pies z kotem” natychmiast wyobrażamy sobie pasmo awantur i kłótni. Zdjęcie: Artur Runowski Wystarczy wejść na strony internetowe hodowli psów żeby zobaczyć zdjęcia będące dowodem, że to przekonanie dalekie jest od rzeczywistości. Widać, że często jedzą z tej samej miski, śpią w jednym legowisku i znakomicie razem się bawią. Takich zdjęć nikt nie jest w stanie zaaranżować, ustawki są i na zawsze pozostaną domeną ludzi. Niestety nie zawsze jest tak różowo, choć najczęściej nawet te psy, których pasją jest gonienie kotów na spacerze, domowe koty akceptują i nawet potrafią je bronić przed innymi psami. Co więc możemy zrobić, by ich wzajemne relacje układały się bezproblemowo - przede wszystkim nie ingerować i nic nie robić na siłę, zostawić im czas, by się poznały i polubiły. Może na początku nie będzie to wielka miłość, wystarczy bezkonfliktowa koegzystencja. Psy i koty mają tak różne charaktery i chodzą tak odmiennymi drogami, że potrzebują nieraz sporo czasu, żeby się spotkać i zaakceptować. Największy problem może być z psami myśliwskimi, obdarzonymi pasją polowania. W tym przypadku, choć oczywiście bywają wyjątki, przekonanie psa by polubił kota może się nie udać. Ponieważ nasz poradnik dedykowany jest przede wszystkim właścicielom psów, zajmiemy się problemem wprowadzenia kota do domu w którym mieszka pies. Nie każdy ma to szczęście, że jego czworonóg pochodzi z hodowli, w której w ramach socjalizacji został oswojony z kotami. Ich towarzystwo jest dla niego wówczas czymś całkowicie naturalnym, nie wiąże się ze stresem i możemy być pewni, że w swoim nowym domu również będzie do nich przyjaźnie nastawiony. A co zrobić, jeśli wcześniej pies nie miał kontaktów z kotami, a nam się marzy wzięcie kociaka do swojego domu ? Do szczeniaka przychodzi kociak W tym przypadku nie ma najmniejszych problemów i takie spotkania zazwyczaj nie wymagają żadnych specjalnych przygotowań. Żaden z czworonogów nie ma złych doświadczeń, żaden w tym wieku nie wykazuje agresji. Obydwa szukają towarzystwa do dobrej zabawy. Razem dorastając w krótkim czasie stają się nierozłącznymi przyjaciółmi. W przypadku dużego psa, który w wieku szczenięcym bywa słoniowaty, trzeba uważać, żeby nie zrobił kotu krzywdy, na szczęście kot jest tak zwinny i sprytny, że przeważnie doskonale sobie radzi i to on robi psa w konia. Do szczeniaka przychodzi dorosły kot Ze względu na dużą różnicę wieku, ta sytuacja będzie znacznie trudniejsza, bo kot ma już swoje upodobania i zwyczaje, a szczeniak nie ma żadnych zahamowań i wszelkimi sposobami próbuje zachęcić kota do zabawy. Jeśli kot był przyzwyczajony do psów nie powinno być problemów, zwłaszcza, że szczenię jest przyjaźnie nastawione. Jeśli kot nie miał okazji dłuższego przebywania z psem, może zachowywać się nieufnie, ale wobec pozytywnego nastawienia psiaka nie powinien mu zrobić krzywdy. Ich pierwsze zabawy wymagają jednak stałego nadzoru, bo szczeniak lubi gonitwy i podgryzanie, czym kot zapewne nie będzie zachwycony. Istnieje niestety duże prawdopodobieństwo, że pies dostanie od kota po nosie, ale w ten sposób nauczy się, ze są granice, których mu nie wolno przekraczać i choć lekcja czasami bywa bolesna, zazwyczaj jest bardzo skuteczna. Nie jest wykluczone, że w tym tandemie to kot będzie rządził, ale z czasem najprawdopodobniej złagodnieje. Do dorosłego psa przychodzi kociak Najlepiej wprowadzić kociaka do domu wtedy, kiedy pies potrafi już wykonać przynajmniej takie komendy jak “do nogi” i “nie rusz”. Bardziej przyjaźnie zachowa się kociak, który nie ma złych doświadczeń z psami, natomiast jeśli został kiedyś przez jakiegoś psa wytarmoszony, będzie się go bał i może upłynąć sporo czasu zanim zostaną przełamane pierwsze lody. Kilka dni przed przyjściem kotka, bardzo wskazane jest położenie w pobliżu psiego legowiska kocyka pachnącego kociakiem, żeby się pies oswoił z jego zapachem. Mały smakołyk, jaki na nim znajdzie powinien go do niego życzliwie usposobić. Można mu również dać ten kocyk do powąchania przed każdą zabawą. Zanim przyniesiemy kociaka do domu, warto wyjść z psem na długi spacer, żeby był odpowiednio zmęczony. Kotek w tym czasie powinien poznać swoje nowe mieszkanie, wówczas w każdym miejscu będzie jego zapach. Również on będzie miał okazję zaznajomić się z zapachem psa. Przed jego powrotem chowamy kota i pozwalamy mu spokojnie obwąchać pachnące już kotem mieszkanie. W ten sposób po obu stronach opadnie część emocji związana z nowymi ekscytującymi zapachami. Ponieważ najedzony pies jest zawsze spokojniejszy, tym razem wyjątkowo przed wyjściem na spacer można go nakarmić. W żadnym przypadku, nawet jeśli pies przejawia poddenerwowanie lub agresję, nie wolno go za to karcić, by nie doszło do negatywnego skojarzenia tego faktu z zapachem i obecnością kota. Przy pierwszym kontakcie pies powinien mieć smycz, żeby w razie potrzeby można go było przytrzymać. Uniemożliwi mu to zbyt natarczywe i mało delikatne obwąchiwanie kota i ruszenie za nim w pościg. Pies doskonale wyczuwa emocje właścicieli i ich zdenerwowanie mu się udziela. Zapewne jest bardziej podniecony, niż gdyby tego samego kotka spotkał na neutralnym gruncie. Jeżeli więc po kilku minutach zachowuje się spokojnie można mu odpiąć smycz. Jeśli chodzi o kota, mamy dwie możliwości: albo puszczamy go luzem dając mu możliwość ucieczki, gdyby pies stał się zbyt natarczywy, albo trzymamy (najlepiej owiniętego w ręcznik żeby nie mógł nas podrapać) na kolanach i dajemy psu do obwąchania. Druga metoda sprawdza się tylko wtedy gdy kot jest ufny i nie przejawia strachu. Suczka która ma szczeniaki lub tylko ciążę urojoną ma tak silnie rozbudzony instynkt macierzyński że z entuzjazmem przyjmie i nawet dokarmi małego kociaka zwłaszcza, jeśli uprzednio pod jej nieobecność, poleży w legowisku i będzie pachniał jej maluchami. Również dobrze wychowany i zrównoważony samiec nigdy nie zaatakuje małego, bezbronnego kotka. Ale zawsze lepiej stosować zasadę ograniczonego zaufania. Przez pierwsze dni pod żadnym pozorem nie powinniśmy zostawiać zwierząt samych. Również jedzenie najlepiej podawać w oddzielnych pomieszczeniach. Pies, który dopuszcza kotka do zabawy, niekoniecznie będzie będzie chciał się z nim dzielić swoim posiłkiem. Jeśli musimy wyjść z domu, najlepiej na wszelki wypadek zostawić je w oddzielnych pomieszczeniach. Jeśli mamy w domu transporterek lub klatkę, którą do tej pory pies traktował jako miejsce do spania, nie powinniśmy tam teraz zamykać kota. Pies mógłby to odebrać jako naruszenie swojej przestrzeni, a kota potraktować jak intruza. Pies nie powinien mieć również dostępu do kociej kuwety ponieważ niektóre psy mają mało elegancki zwyczaj zjadania kocich odchodów. Do dorosłego psa przychodzi dorosły kot Jest to wariant najtrudniejszy. Podstawowe zasady są identyczne, jak w przypadku przygarnięcia kociaka. Na wszelki wypadek przed spotkaniem można kotu przypiłować pazurki, jeli na to pozwoli. W przypadku gdy dorosły kot nie był przyzwyczajony do kontaktów z psem, może się go bać lub nawet być do niego agresywnie nastawiony. Ani na chwilę nie wolno więc zostawić ich samych, a przed spotkaniem trzeba odpowiednio zaaranżować mieszkanie. Ponieważ w tej sytuacji nie ma możliwości przytrzymania kota, bo jeśli wpadnie w panikę może nas dotkliwie podrapać, trzeba zostawić im swobodę działania. Kot jednak powinien mieć możliwość schowania się w jakiś niedostępny dla psa zakamarek lub wejścia na tyle wysoko, aby pies nie miał do niego dostępu. Może to być np. najwyższe piętro dobrze umocowanego, wysokiego drapaka. Równie praktycznym rozwiązaniem może być barierka w drzwiach między pokojami, chyba, że pies jest na tyle duży, że łatwo ją przeskoczy. Ten pierwszy kontakt na odległość jest rozwiązaniem najlepszym i najbezpieczniejszym, bo nie ma ryzyka, że kot podrapie kogoś z domowników albo przejedzie pazurami po nosie lub co gorsza po oczach psa, który tylko chciał go powąchać. Usadowiony w niedostępnym dla psa miejscu, świetnie kontroluje sytuację i może zdecydować, czy już nadszedł moment by się do psa zbliżyć. Pozwala to obu zwierzętom przyzwyczaić się do swojej obecności. Psa można delikatnie trzymać za obrożę, głaskać go, ewentualnie dać mu ulubiony smakołyk, który zawsze wywołuje pozytywne skojarzenia. Zwierzętom znacznie łatwiej przyzwyczajać się do siebie, kiedy są w bezpiecznej odległości, dlatego nigdy nie powinniśmy na siłę przyspieszać momentu ich zbliżenia się do siebie. Ciekawość zazwyczaj szybko bierze górę nad agresją. Celem pierwszego etapu jest wzajemna akceptacja. Od ich charakterów zależy, czy ich relacje ograniczą się wyłącznie do wzajemnego tolerowania, czy z czasem przerodzą się w przyjaźń. Z dobrze wychowanym psem mamy zazwyczaj bardzo bliski kontakt i łatwiej go do wielu rzeczy przekonać. Niestety nie można tego powiedzieć o kotach które są wielkimi indywidualistami i nie poddają się żadnym perswazjom ani tresurze. Znacznie częściej niepowodzenie we wprowadzaniu dorosłego kota do domu leży po stronie kota niż psa. Dopóki obydwa czworonogi mogą się swobodnie poruszać po mieszkaniu, nie zrobią sobie krzywdy. Podczas tych spotkań domownicy powinni być spokojni i zachowywać się naturalnie, nie mogą być spięci i zrywać się za każdym razem, gdy zwierzęta się do siebie zbliżą. Na koniec jeszcze dwie wskazówki: - z początku pies może odbierać kota jak zagrożenie i odczuwać zazdrość o swojego pana. Właściciel musi zrobić wszystko, by go przekonać, że wraz z przybyciem kota jego pozycja nie ulega zmianie, a jeśli, to tylko na jego korzyść, bo zyskuje nowego, wspaniałego kompana do zabawy. - pies łatwiej akceptuje kota, którego sierść przesiąknięta jest zapachem jego właściciela. Przed spotkaniem można przez pewien czas potrzymać małego kociaka za pazuchą a dużego na kolanach. No i oczywiście wszystko jest łatwiejsze, jeśli psy są dobrze wychowane. Tę radę przekazał nam p. Artur Runowski, autor pierwszego zdjęcia w tym artykule, hodowca, w którego domu od lat w wielkiej przyjaźni żyją potężne tosy z kotami. Aby oswoić psa, musisz zacząć od korekty własnego zachowania. Mistrz-wychowawca musi stać się autorytetem dla swojego zwierzaka, innymi słowy, pokazać tutaj, kto jest „szefem”. Idealna hierarchia w rodzinie z psem oznacza, że jeden z ludzi staje się przywódcą stada.- Լаκэዥаፒе аνукру
- Ιձኤ κ
- Էпсፍ оսе
- Рιኘумθтрև θдα
- Скωጭуֆጌκαኃ ա
